مواردی که برای کابل کشی بررسی می شود
افت توصیه شده بین سکوی پرش و منطقه فرود چقدر است؟
طول کابل چقدر می تواند باشد؟
شیب توصیه شده چقدر است؟
کابل چقدر قابلیت کشش دارد؟
همه چیز به بازدید منطقه، بررسی زمین و فاصله بین نقطه شروع و فرود بستگی دارد.
کابل مسیر اصلی زیپ لاین را تعیین می کند. کابل نقطه پرش و فرود را به هم متصل می کند. برای جابجایی و حرکت باید مسیر این کابل شیب داشته باشد. کابلی که در این شیب قرار می گیرد نباید مثل خط مستقیم این دو نقطه را به هم متصل کند. کابل شل هم به درد نمی خورد چون احتمال برخورد با زمین را دارد.
معمولا منطقه فرود مشخص می کند شیب کابل چقدر باشد. یک محدوده حداکثر و حداقل وجود دارد که می تواند نقاط اتصال کابل باشند. بالاتر و پایین تر از این محدوده، مناطق نامناسب برای اتصال کابل می باشند.
نکته مهم این است که یک زیپ لاین بسیار طولانی، شیب بیشتری نسبت به یک زیپ لاین کوتاه دارد، چیزی بیشتر از دو برابر.
به عنوان مثال، یک زیپلاین به طول 500 متر باید دارای نقطه فرود حداقل 30 متر پایین تر از نقطه پرش باشد، تا قابل اجرا باشد. در حالی که یک زیپلاین به طول 1000 (500×2) متر به نقطه فرود حداقل 110 متر پایین تر نیاز دارد. چیزی حدودا 4 برابر پایین تر نسبت به عرض 500 متر!
اگر شیب خیلی زیاد باشد یعنی کابل شل و آویزان باشد چه اتفاقی می افتد؟
کابل نوسان زیادی در اثر وزش باد پیدا می کند. و کاربر فرود نا ایمنی خواهد داشت. برای جلوگیری از برخورد با اطراف و ایجاد حادثه باید سرعت را در انتهای مسیر به خوبی کنترل کرد.
مشکل دیگر کابل شل و آویزان این است که سرعت و به تبع هیجان خاصی ندارد و کاربران فرود کسل کننده ای دارند.
همچنین وقتی کابل آویزان است و به خوبی کشیده نشده، احتمال دارد در وسط راه کاربر متوقف شود!
اگر کابل بیش از حد کشیده شود (سفت شود) و انتخاب نقطه فرود جهت اتصال کابل به درستی انتخاب نشده باشد، کابل تحت فشار زیاد شکسته شده یا پاره می شود.
در زمانی که نقطه فرود به درستی انتخاب شده اگر کابل زیاد کشیده شود و سفت شود، سرعت بسیار بالا رفته و با مشکل کنترل سرعت مخصوصا موقع توقف نهایی مواجه می شویم.
یک زیپ لاین استاندارد و کامل داری پیکربندی درستی هست. کابل کشی باید به گونه ای باشد که پرش از سکو شیب دار و نقطه فرود تقریبا افقی باشد.
فرم ارسال نظر